Olijfbomen waren de eerste bomen die in cultuur werden gebracht. Dat gebeurde zo’n 6000 jaar geleden toen de eerste rondtrekkende stammen zich in Palestina vestigden. Palestina mag dan ook de oorsprong van de olijfcultuur worden genoemd, met als bekendste plaats de “Olijfberg” die in oude geschriften, zoals onder andere in het Oude Testament wordt genoemd.
In de loop van de eeuwen heeft de olijfcultuur veel welvaart gebracht. Via de koningen van Kreta en de Grieken heeft zich de Olijfcultuur rond de Middellandse Zee verspreid.
Olijfolie wordt steeds meer gezien als een waardevol onderdeel van het Mediterraan dieet. Het is rijk aan Omga-3, mineralen en “gezonde” vetten die een positieve invloed hebben op de spijsvertering en celstofwisseling. Geen wonder dat de wereldwijde vraag naar olijfolie toeneemt. Deze toename is sneller dan de groei van de productie en dus is er in toenemende mate sprake van manipulatie van olijfolie die in de supermarkten wordt aangeboden: veel van de goedkopere producten bestaan uit olijfolie die is “versneden” met andere plantaardige oliën, zoals zonnebloemolie en dergelijke.
De wetgeving met betrekking tot wat op de verpakking van olijfolie moet worden vermeld is daarom onlangs behoorlijk aangescherpt.
In Italië is de kwalificatie “Extra Vergine” aan strenge wettelijke normen gebonden. De vereisten voor deze top-olijfolie zijn:
- Handgeplukt
- Koude eerste persing (de temperatuur moet tijdens het gehele proces onder de 30 oC blijven)
- Zuurgraad lager dan 0,6% (belangrijk voor smaak en houdbaarheid)
- Per regio vastgestelde data waarbinnen geplukt en geperst mag worden
Omdat er steeds meer olijfolie werd verkocht die feitelijk niet uit Italië afkomstig is, moeten fabrikanten sinds kort de oorsprong van de olijven op het etiket vermelden!
De olijfolie uit Toscane is wereldberoemd om haar karaktervolle smaak en uitermate geschikt voor het puur gebruik op brood, in salades, of over geroosterd vlees.
Minder bekend is dat de totale productie van olijfolie in Toscane minder dan 5% van de totale productie in Italië uitmaakt. Omdat daarbij de Italianen bij elkaar méér olijfolie consumeren dan er in het land in totaal wordt geproduceerd, is de export van Italiaanse olijfolie beperkt.
Olijfolie mag eigenlijk niet in de keuken ontbreken. Voor zowel koude als warme gerechten is olijfolie een ideaal ingrediënt. Om in te braden, bakken, wokken, smoren, frituren en mee te grillen, of in een dressing, dip of marinade. Maar ook in desserts en (overige) zoetigheden zoals gebak is olijfolie heerlijk.
Ga verder naar de olijfoogst